Waterval en een volle afval tank

We hebben het nog niet over het weer gehad, dus bij deze. De afgelopen dagen is het vooral zonnig geweest, temperaturen zo tussen de 20 en 26 graden, ideaal vakantie weer dus. Wel koelt het ’s avonds snel af (de nabijheid van de oceaan) dus lang buiten zitten is er niet bij. De nachten zijn dan ook redelijk fris.

Ook vandaag weer datzelfde weer, we vertrekken richting kust waar we hopen op een camping met uitzicht op de oceaan. Het zal iets anders lopen maar daarover later. We rijden zo’n 15 km langs de oevers van Lake Crescent met prachtig azuurblauw en kristalhelder water om daarna een eerste stop te maken in Sol Duc Valley, in het Olympic NP. Bij de ingang kopen we een Annual Pass, we gaan deze vakantie nog wat meer National Parks bezoeken en bij het 3e heb je de kosten van de pass er al uit. Eerst bekijken we wat stroomversnellingen waar in het najaar de zalmen omhoog springen en daarna lopen we een korte trail door het woud naar een waterval (valletje eigenlijk, 27 m hoog en niet erg stijl). Onderweg 3 x aangesproken met “Are you from Texas”, dit omdat ik (Frans) het Luckenbach – Texas t shirt aan heb. Bij de waterval worden we beiden op de gevoelige plaat vastgelegd door een vriendelijke Japanse, kunnen we tenminste laten zien dat we er ook samen geweest zijn. Daarna willen we nog koffie drinken in de Hot Springs Lodge, maar het masjien was stuk! De hot springs laten we maar voor wat ze zijn, dat is meer iets voor  bejaarden🤣

We rijden naar Forks, waar we wel koffie scoren, verder is het een plaatsje van helemaal niks. Het is wel heel bekend omdat de Twilight boeken (en films) zich grotendeels daar afspelen, bekend bij de fans dan. We hebben inmiddels besloten om het bezoek aan het Hoh Rainforest over te slaan. Omdat A het een extra omweg van zo’n 100 km is en B omdat we enkele jaren geleden al in het regenwoud op Vancouver Island gekampeerd hebben en C je nu eenmaal niet alles kunt zien en dus keuzes moet maken. 

We komen zeer tijdig aan op de beoogde camping pal aan de oceaan en er is nog plek.  Een camping zonder voorzieningen maar wel met een dump station waar de afval tanks geleegd kunnen worden en dat is bij ons hard nodig. De tank met afvalwater zit nl vol, maar helaas is het dump station wegens een defect gesloten!! Dat wordt lastig kamperen, dus toch maar doorrijden en een uurtje later staan we, weliswaar niet aan de oceaan maar wel met lege afval tanks op een full service camping waar we getrakteerd worden op oatmeal cookies en gratis appeltjes.

Inmiddels zijn we er ook achter waarom Washington de Evergreen State heet, bijna de hele weg wordt omzoomd door groen, wat ons betreft mag dat ook best wat minder.

Menu van de dag: rijst met zoetzure kip en groenten.

Afstand: 290 km