De mooiste weg van Washington

Met de voet gaat het gelukkig weer n stuk beter dankzij de medicatie. De route dit we vandaag gaan volgen wordt alom geroemd als de mooiste route van Washington. Dat neem ik maar met flinke korrels zeezout, mooiste bestaat natuurlijk niet. Mooi is een uiterst subjectief begrip, niet te meten en voor iedereen weer anders. Maar later op de middag zeggen we wel tegen elkaar, dit was een prachtige route, dat is zeker. Halverwege onze reis was het nog eventjes een punt van discussie of we dit stuk wel zouden rijden, de beslissing om het wel te doen bleek een juiste!

In het begin is het dal nog behoorlijk breed en is er hier en daar nog bewoning. We stoppen na 25 km in het gehucht Mazama. Daar gooien we eerst de benzine tank weer vol en Toiny ziet iemand lopen met iets wat op stokbrood lijkt! We gaan de General Store binnen, 5 minuten later lopen we naar buiten met een koek voor bij de koffie, een frans kaasje en … een vers desem stokbrood! Een stukje verder parkeren we bij een trailhead en wandelen door het bos naar een hangbrug, ongeveer 1½ km verderop. Onderweg verbazen we ons over de enorme boomstammen die je in de rivier ziet liggen, het water kan hier blijkbaar flink te keer gaan. De hangbrug is aardig om te zien en blijkt pas 26 jaar oud te zijn, aangelegd speciaal voor de wandelaars en fietsers. Maar wel een leuke ochtendwandeling.

De kloof wordt smaller en de bergwanden hoger en hoger. Het uitzicht is vaak imposant, ik probeer het tempo zo laag mogelijk te houden en moet een paar keer even aan de kant om de file achter ons door te laten. Indrukwekkende uitzichten wisselen elkaar af, wat een prachtige weg is er door dit onherbergzame gebied aangelegd.

We passeren Washington Pass, het hoogste punt van deze weg (1800 m) en rijden een parkeerplaats op. Hier is een Overlook Trail aangelegd, gelukkig met een stevig uitziende railing, zonder die hadden wij de wandeling niet gemaakt😃. De uitzichten zijn werkelijk fenomenaal, genieten dit! We lopen het grootste gedeelte van de trail, tot het punt waar het pad en de railing ophoudt. We laten ons nog even samen portretteren met die mooie achtergrond en gaan dan koffie zetten. De route blijft prachtig en de volgende stop is de Diablo Lake Overlook, een populaire stopplek aan de plotselinge drukte te zien. Je kijkt hier uit over waar het Ross Lake uitkomt in het Diablo Lake. En zoals zo vaak ook hier van die halve zolen die denken dat het uitzicht voorbij de afzetting net iets mooier is als er voor! Het water is turkoois, de oorzaak is gruis wat door de gletsjerrivier is meegevoerd en wat het licht weerkaatst.

De laatste stop is de Gorge Creek Overlook en Gorge Creek Falls. De laatste is te zien vanaf een brug van metalen roosters waardoor je diep beneden je de kreek ziet stromen.

We kamperen deze nacht op de campground van het National Park, prachtig gelegen en ruim opgezet in het bos. Geen stroom of water, wel toiletten. We doen ons te goed aan het heerlijke stokbrood en de franse kaas met een lekker drankje bij een houtvuur en zijn het samen eens, deze rit was een topper voor ons.

Afstand: 140 km

Nog geen foto's, die wachten op fatsoenlijk internet