Grasland en Lava

De dag begint mooi op tijd, om 7 uur komt de vuilniswagen de container legen,  50 m van onze plek! Daarna toch nog een uurtje gedommeld en toen gaan douchen en ontbijten. Dat ontbijt is niks amerikaans aan, gewoon net als thuis, 2 boterhammen en een mok thee. Af en toe een eitje erbij, of gekookt of gebakken met bacon. Het brood wordt wel geroosterd, dan is het nog enigszins te eten. Tja, Amerikanen en brood, geen goeie combinatie. De volgende stop is maar 120 km verder maar we gaan  een flinke ‘detour’ maken omdat we Lava Beds NM willen bezoeken. We rijden weer lekker binnendoor over Hwy 97 richting Klamath Falls, OR met het eerste gedeelte nog steeds zicht op Mt. Shasta. Daarna volgt een stuk van enkele kilometers waar de sporen van recente bosbranden nog duidelijk zichtbaar zijn. Ook gisteren zagen we dat al, toen zelfs over een afstand van minstens 10 km. Van een hotel annex campground resten alleen nog wat fundamenten, verder zien we alleen maar zwartgeblakerde boomstammen en takken. De onderbegroeing is zich al aan het herstellen, de rest heeft nog heel wat meer jaren nodig vermoed ik.
Even verder is er nog een ‘grasslake’, een waterrijk gebied vol met lang gras, waardoor je een grote groene vlakte krijgt, apart om te zien.

Verderop daalt de weg naar een enorme vlakte, Butte Valley National Grassland, een bescherm prairie gebied. De weg is 20 mijl als langs een lineaal aangelegd, kaarsrecht dus. Ik rijd sowieso zoveel mogelijk op de cruise control maar hier helemaal dus. Aan het eind enkele bochten in een gehucht, daarna rechtsaf en nog eens 10 mijl kaarsrecht.

We slaan af naar Lava Beds National Monument, de toegangsweg is zo’n 10 mijl lang en vergeven van de fietsers, wielrenners wel te verstaan. Lava Beds NM bevat een flank van de Medicine Lake Volcano en bevat honderden lavatunnels en grotten. De laatste uitbarsting was al zo’n duizend jaar geleden, sindsdien is de vulkaan zo goed als dood. Een eigenaardig en boeiend landschap waar we doorheen rijden tot aan het Visitor Center. Daar moeten we verklaren dat we de kleding en schoeisel die we nu dragen nog niet eerder in andere grotten hebben gedragen dit in verband met het White Nose Syndroom waar inmiddels al miljoenen vleermuizen in de USA aan zijn gestorven. De schimmel die dat veroorzaakt kan nl heel gemakkelijk via de kleding worden overgedragen. Na een kop koffie in de camper rijden we een rondje over de Cave Loop. De lavagrotten exploreren is net iets te avontuurlijk voor ons. We hebben geen zaklamp of helm bij ons, er zijn wel grotten met een soort van pad, maar licht is er niet. Maar gelukkig vinden we het landschap adembenemend mooi, dus dat maakt de reis hier naar toe meer dan de moeite waard.

In 2013 hebben we gekampeerd in Craters of the Moon NM in Idaho en daar wat korte lavatunnels bezocht met voldoende licht, dus daarom kunnen we het wel verteren dat we er vandaag niet in gaan.

We rijden naar Klamath Falls en installeren ons op de camping, een ruime plek op gras nb met een kabbelend beekje achter ons.
Afstand: 230 km