Geen watervallen en een spiegel

Je hebt van die dagen… We willen vandaag beginnen met enkele watervallen te bezichtigen waar de Columbia River Gorge zo beroemd om is. Via de oude, smalle highway komen we bij Multnomah Falls, waar de parkeerplaats bomvol staat, 10 uur ’s ochtends! Een bewaker maant ons tot doorrijden, stilstaan langs de weg is geen optie, streng verboden zelfs (om de 50 m een verbodsbordje). Ik let even niet goed op en met een flinke knal wordt de rechter buitenspiegel tegen het raam aangedrukt. De buitenspiegels steken een flinke stuk buiten de camper uit, even geen rekening mee gehouden toen ik een verkeersbord passeerde. We kunnen pas enkele km’s verder stoppen, nadat we ook de tweede waterval  voorbij moeten rijden wegens gebrek aan parkeerplaatsen. Bij de eerste stop mogelijkheid blijkt de spiegel los in het frame te hangen, terugduwen lukt niet, dat is nou toch vervelend. Ik bel Road Support van de verhuurder om te kijken hoe we dit kunnen oplossen. Toiny heeft intussen de spiegel wel vastgezet met ducttape (altijd bij je hebben als je op vakantie gaat!). Dat wordt uiteindelijk ook het advies van de helpdesk, aangezien er in de directe omgeving op korte termijn geen service te verkrijgen is. 
We vervolgens onze voorgenomen route zonder watervallen gezien te hebben (geen grote ramp vinden we zelf), sjezen via wat autowegen (wel lastig zonder rechter buitenspiegel) door en langs Portland om richting Washington te rijden. Tijdens de koffiestop ga ik nog wat prutsen en duwen aan de spiegel en plots klikt ie zomaar weer op z’n plek! Kijk, dat is dan weer het voordeel als je technisch onderlegd bent🤣🤣. 
We steken de Columbia River over via een immens hoge brug en rijden Washington binnen. Aangezien hier alles nog duurder is dan in Oregon hebben we daar de proviand nog aangevuld en de benzine tank vol gegooid. Een mooie slingerende route brengt ons in het gehucht Vader (gelukkig geen Dark), geen kip te zien maar prachtig aangelegde overdekte picnic plaatsen met grote speeltuin. Daar gebruiken we de lunch, genietend van de rust en het heerlijke weer.  Het geplande bezoek aan Mount St. Helen gaat niet door, de weg naar de krater is afgesloten door een mud slide. Deze vulkaan heeft een kwart van de berg weggeblazen bij de laatste eruptie van 1980.
We zetten de camper neer in het Lewis & Clark State Park waar we op de Park Host na de enige bewoners zijn.
Afstand: 220 km